فرشته آناهیتا ، فرشته موکل بر آب ، باران ، فراوانی ، برکت، باروری ، زناشویی ، عشق ، مادری ، زایش ، پیروزی و ستاره ناهید ( سیاره زهره یا ونوس ) است. این فرشته که نمادی است از پاکی و کمال زن ایرانی ، از دوران های کهن در ایران باستان ستایش می شده است. نام این فرشته در اوستا اردوی سورا آناهیتا آمده است . اردوی به معنی بالنده و فزاینده است . سور هم ریشه است با نام خاص سورنا در زبانهای فارسی پهلوی به معنی نیرومند و آناهیتا به معنی نیالوده و بی آلایش و پاک است و این صفت آبها و رودهاست که پاک و فزاینده و زورمند هستند. نام های دیگر او آناهید ، آناهیت و ناهید می باشد. در سوره آبان یشت اوستا توصیف این فرشته بسیار دقیق و شاعرانه آمده است. در آنجا آمده ...