سخنوري تو

مدتيه پيشرفت كلامي بسيار زيادي پيدا كردي. مرتب صحبت مي كني...... از هر دري و من اين موضوع رو وقتي متوجه شدم كه تو توي جمع هاي خانوادگي در مورد اتفاقات هيجان انگيز و پيشرفت هايي كه واست پيش اومده و خوشحالت كرده با زيبايي و شمردگي تمام براي ديگران صحبت مي كني. توي اين جمع ها تو هي صحبت مي كني..... بعضي وقتا احساس مي كنم بعضي ها دارن كلافه مي شن ولي من به روزي خودم نميارم. از رفتن به كلاس بالاتر توي مهد و جزئياتش كه بزرگ شدم و به كلاس بزرگترها رفتم. از رفتن به عروسي و لاك عروس و تاج عروس و لباس عروس و رقص عروس و دوماد. از بازي هات با من. از جاهايي كه با هم ميريم. مخصوصا آرايشگاه.  از امير محمد و دلبري هايي كه مي كنه. از دوستاي مهدكودكت. خلاصه از هر دري صحبت مي كني و من هم بنا به گفته خاله سمانه ميزاشتم به حساب سنت. حتي با وجود اينكه توي يه مهموني خيلي رسمي يه نفر برگشت و به من گفت: ما امشب فهميديم حوله دخترتون چه رنگي بوده و وقتي حموم ميره چطوري سرش رو مي شويه. باز هم من فقط لبخندي زدم و چيزي نگفتم و احساس نگراني نكردم. تا اينكه مدير مهد كودك به من گفت : آناهيتا در مورد اتفاقات خونه زياد صحبت مي كنه. ما هم بهش گفتيم بعضي كارها و صحبت ها راز مي مونن و نبايد در موردشون جايي صحبت كرد. برام عجيب بود آخه من هيچ وقت نديده بودم تو در مورد اتفاقات مهد كودك يا جاي ديگه اي بياي واسه ما صحبت كني. حتي بعضي وقتا خبراي بدي كه از مهدتون مي شنيدم رو با وجود اينكه بقيه بچه ها براي ماماناشون تعريف مي كردن تو براي من يا بابايي تعريف نمي كردي. باز هم با مدير مهدتون صحبت كردم و بالاخره فهميدم كه توي نازنين فقط در حد اتفاقات جالبي كه واست ميفته خيلي خيلي تعريف مي كني و ديگران رو توي شادي و هيجان خودت شريك ميدي. دلم طاقت نياورد و توي جلسه اي كه مهد كودك براي مامانا گذاشته بود و يه خانم با تجربه با مدرك كارشناسي ارشد آموزش صحبت مي كرد و سوالات رو پاسخ ميداد من هم در مورد اين رفتار تو ازش سوال كردم. به من گفتن : خيلي خوبه كه اين رفتار رو داره اينكه ديگران رو توي غم ها و خوشحالي هاش شريك ميدونه. به شرط اينكه اين رفتار هدايت بشه. نگران نباش و در اولين فرصت بيا پيشم تا بيشتر راهنماييت كنم. خوشحالم برات دخملي من و مطمئن باش من و بابايي تمام تلاشمون رو واسه پيشرفت تو توي همه زمينه ها مي كنيم. دوست داريم.