اين روزها

يك مجموعه كتابيه باسم فسقلي ها كه بابايي برات خريده. حسابي به داستاناش علاقمندي. يكي از اون داستانا فري فراموشكاره. چند وقت پيش بخاطر سنجش بيناييتون توي مهدكودك گفته بودن هزار تومن پول و يه كپي شناسنامه ببري مهد.

روز اول :

آناهيتا : مامان، كپي شناشنامه و هزار تومن پول فراموش نشه.

مامان : چشم دخترم.

متاسفانه فراموش كردم.

روز دوم:

آناهيتا : مامان، كپي شناشنامه و هزار تومن پول.

مامان :واي. چشم دخترم.

بازم فراموش كردم.

روز سوم:

آناهيتا : ماماااااااان، كپي شناشنامه و هزار تومن پول.

مامان : وااااااي. ببخش عزيزم. چشم.

بازم يادم رفت.

روز چهارم:

آناهيتا : مامان، شدي فري فراموشكار ها.

مامان :

و فردا صبح كپي شناسنامه و هزار تومن پول تو كيف مهدت بود.

بخاطر سرماخوردگي بينيت كيپ شده بود و نمي تونستي بدرستي نفس بكشي. حسابي خوابت ميومد و توي آغوشم سرت روي سينم بود. نق ميزدي و بينيت و مي ماليدي و سرت و تكون ميدادي. گفتم : چي شدي عزيزم؟ با عصبانيت گفتي : يه في في ني بي شعور توي بينيم گير كرده نميزاره نفس بكشم. خونه بابابزرگ رفت روي هوا بخاطر اين خوشمزگي تو. 

اين روزها علاقه زيادي داري كه در مورد دوران نوزاديت برات تعريف كنم. بقول خودت داستان وقتي ني ني بودي و برات بگم. منم داستان وار برات از وقتي توي شكمم بودي و تكون مي خوردي و وقتي فهميديم تو دختري و حسابي خوشحال شديم و اسمت و گذاشتيم آناهيتا تعريف مي كنم تا وقتي به دنيا اومدي و چهار دست و پا ميرفتي و ... حالا دوست داري توي مهدكودك بري پيش ني ني ها و اونا رو ببيني. مثل اينكه يه روزايي ميري و حسابي هم كيف مي كني. خاله اي دارين كه توي قسمت نوزاد ها كارش تعويض پوشك ني ني هاست و واسه خودش اتاق تعويض و تخت و دم و دستگاه داره. به اين قسمت هم خيلي علاقه مندي. حالا هر وقت داستان وقتي ني ني بودي و برات تعريف مي كنم مي گي : مامان، من هم  توي مغازه خاله .... پوشكم عوض مي شد و اين به يادآوري اون روزاي بچگي تو من را هم سرمست مي كنه نازنينم. ممنونم كه هستي.

اين روزها موقع رفتن به مهدكودك بيشتر وقتا بيداري و مي خواي خودت كيف و وسايلت و هر چقدر سنگين باشه خودت حمل كني و ازم مي خواي من باهات نيام و اين يعني تو يه عالمه بزرگ شدي و خانوم و اين يعني يه عالمه پيشرفت براي استقلال. خوشحالم برات دختركم.