تفاوت نسل من و تو

با وجود خاله زهرا و خاله زبيده مهربون تو جديدترين و زيباترين كارتون ها رو مي بيني. از ورژن هاي سيندرلا گرفته تا باربي ها، اسمارف ها،نمو، مك كويين و دوستاش، سفيد برفي و .....البته اينا به غير از سي دي هاي رايجي مثل موش و گربه و دورا و ...بعضي هاشون و ده ها بار تماشا كردي. اين روزها به مدد اين كارتون ها تو دم به دقيقه يه مدل لباس و هوس مي كني. يكبار لباس سيندرلايي، بار ديگه لباس سفيد برفي، يكبار لباس عروس، بار ديگه لباس باربي و خلاصه اين ماجرا ادامه داره.... چنان توي عمق اين كارتونا قرار مي گيري كه گاهي چند بار بايد صدات بزنم تا جواب بدي. بعضي وقتا هم كه جواب نميدي تا مي گم: آناهيتا، سيندرلا رو ببين. سريع برمي گردي و نگام مي كني.

حالا من دارم فكر مي كنم كه وقتي من به سن تو و بزرگتر بودم چي تماشا مي كردم؟ ميشه گفت تمام كارتون هاي زمان ما به اين سمت بود كه دختركي يا پسركي كه خيلي از اونا خونواده اي هم نداشتن با مشقت تمام زندگي مي كردن و تلاش مي كردن تا بتونن گليم خودشون و از آب بيرون بكشن و جلو برن. به اون چيزي كه داشتن قانع بودن و خدا رو به خاطر داشته هاشون شكر مي كردن. به خودم و اطرافيان هم سن و سالم كه نگاه مي كنم مي بينم بيشترشون اينطورين. بماند كه خيلي هم اين موضوع خوب نيست و خيلي جاها هم به ضرر ما دهه اواخر پنجاه و شصتي ها شده ولي لااقل سعي مي كنيم توي زندگي شخصي خودمون نيمه پر ليوان و ببينيم.

حالا من موندم كه كدوم نسل موفق ترن؟ نسل ما حناها  و كزت ها يا نسل شما سيندرلاها و پرنسس ها؟ و اينكه من بايد چطوري رفتار كنم؟