آناهيتاي مامان و بابا

اوایلی که شکل هلال ماه رو دیدی یاد گرفته بودی بگی: "ما". بعد از مدتی فهمیدی ماه می تونه هم دایره ای باشه و هم هلال برا همین به جفتشون می گفتی: "ما". حالا هم راحت می تونی تو آسمون پیداش کنی. با انگشت بهش اشاره می کنی و می گی :"ماه". آره نفسکم حالا دیگه اسمشو کامل و درست تلفظ می کنی و می تونی به راحتی تو آسمون به هر شکلی باشه تشخیصش بدی. یه شب که رفته بودیم خونه خاله مهناز. به محض رسیدن توی خونه به لوستر خونشون نگاه کردی و بعد با اشاره انگشتت به لامپ گفتی : "ماه" . این کارت برام جالب بود. کلی با خاله خندیدیم. بعضی وقتا زودتر از من ماه رو تو آسمون می بینی. کیف می کنم وقتی بهش اشاره می کنی و اسمشو می گی. من هم عاشق ماه هستم دخترم. گاهی ساعتها ب...

مدتي هست كه وقتي من و بابايي مي گيم:"آناهيتا بيا بوس..." خودتو ميندازي تو بغلمون و لپ نازتو مياري كنار لبامون تا يه بوس از ما بگيري. هميشه هم عدالت و رعايت مي كني عزيزكم. يعني يه بوس من و يه بوس بابايي كه مبادا يكيمون ناراحت بشيم. قربون فهم و شعورت نفسم. چند وقت پيش هم كه مامان بزرگ و بابابزرگ و عمه آذر اومده بودن پيشمون هم عدالت و رعايت مي كردي و دونه دونه به هر كدوممون يه بوس مي دادي.  همه عاشق اين لوس كردنت شده بودن مخصوصا كه بعضي وقتا به چشم و ابرو و حالت صورتت هم يه شكل بخصوص مي دادي. خلاصه اينكه بوس دادن و خوب ياد گرفتي. چند روز پيش اتفاق جالبي افتاد. يدونه جوجه اردك داري كه تهش سوراخه. اينو گذاشتم روي انگشتم و صداشو درآوردم:"آناهيتا ...

چند روزیه نم نمک بارون می باره. دیروز بعدازظهر که می خواستیم بریم پیش نیروانا   باز هم نم نم بارون شروع شد. تا بابایی آماده شد دو تایی رفتیم تو حیاط. تو که تا حالا تجربه افتادن دونه های بارون روی سرت رو نداشتی کلی با تعجب دور و برت و نگاه می کردی. کف دستاتو به سمت آسمون گرفته بودی و دهنتو باز کردی بودی و با هر افتادن قطره بارون روی سرت چشاتو می بستی. چهرت خیلی عزیز شده بود نفسکم. گفتم : "بارون بارون" بعد نگام کردی و گفتی : " آب آب آب" قربونت برم که اینقد خوشکل فهمیدی. بعدشم تا بابایی کاراشو انجام داد رفتیم تو پارک و زیر نم نم بارون تاب بازی کردیم. خاطره ی شیرینی بود با تو نفسم.   ...

نازنینم دلم خیلی گرفته نفسم. خیلی زیاد. بعضی وقتا ما آدم بزرگا کارایی می کنیم که حسابی همدیگرو می رنجونیم و دلای همو می شکنیم. برای من هم این اتفاق افتاده. دلم خیلی شکسته. خیلی زیاد. ولی خوشحالم که تو رو دارم. خوشحالم که با تو صحبت می کنم و از ناراحتیام و شادیام برات می گم. وقتی هم تو شکمم بودی حسابی باهات درد دل می کردم. کلی ازت انرژی طلب می کردم و تو هم به من می دادی. چون بعد از صحبت با تو توانم برای رویارویی با مشکلاتم بیشتر می شد.  عزیزکم دنیا همینه. گاهی شادی و گاهی غم. امیدوارم همیشه دور و برت شادی باشه و غم نبینی. ولی اگه اومد سراغت قوی باشی و با تمام وجودت با مشکلاتت روبرو شی و با تدبیرت از سر رات برشون داری. دخترکم ...

بالاخره موفق شدیم خانم خانما رو ببریم آتلیه. قبل از رفتن کلی نگران بودم که همکاری می کنه یا نه؟ حوصلش سر میره یا نه؟ خوش اخلاق هست یا نه؟ برا همین گذاشتم حسابی خوابید و بعد رفتیم. اولش براش محیط جالب و جدید بود. بخاطر رنگاش و اسباب بازیهای جدیدی که بود. اولین عکسشو خیلی همکاری کرد. اصلا فکر نمی کردم اینقد خوشکل بشینه روی یه سکو. اینطوری: البته اولش هی این لاک پشته رو می انداخت. بازیش گرفته بود چون ما برش میداشتیم و می دادیم بهش و اون دوباره اونو پرت می کرد و می خندید. شیطون بلا. فروزان خانم خیلی خوب و با حوصله بودن. کلی بهمون کمک کردن. بعدش روی یه صندلی خرسی نشست و یه عکس اینطوری گرفت:    تموم که شد صندلی رو بردا...

آناهیتای من کم کم داره با حروف و کلماتی که می گه منظور خودشو و خواسته هاشو بهمون می فهمونه. اولین کلمه بامفهومی که داره می گه آب هست. همیشه دلم می خواست زودتر این کلمه رو یاد بگیره تا من بفهمم کوچولوی ناز من کی تشنه است و حالا خانم طلا به محض تشنگی آب را با صدای ظریف و نازش می گه. هفته قبل حسابی بهش خوش گذشت. دو سه روز عروسی و پاتختی حامد و بعد هم بله برون دایی یاسر. دایی یاسری که باهاش رابطه خیلی خوبی داره و به محض دیدنش حسابی خودشو لوس می کنه. خانم خانما حسابی این چند روز در جوار پدربزرگها و مادربزرگها لذت بردن. دیروز صبح هم اتفاق جالبی افتاد برات دخترم. پدربزرگی داشت بهت نون مربا لقمه می داد چند تا که خوردی پا شدی و در حین دور شدن ...

بالاخره بعد از گذشتن یک سال و دو ماه و دو هفته شروع به راه رفتن کرد. یه کم راه میره و تالاپی می خوره زمین ولی دوباره پا می شه و راه میره. بعضی وقتا مثل پریشب با تمام وجودش از راه رفتنش لذت می برد. همراه با راه رفتن سریع ذوق می کرد اساسی. مخصوصا که ما هم حسابی تشویقش می کردیم. تا حالا هر وقت کفش پاش می کردم نمی تونست باهاشون راه بره. اصلا به راه رفتن نمی رسید. همون اول نق می زد که درشون بیارم. یکی دو بار هم که پاش بودن و دستشو می گرفتم و راه می رفت  پاهاش تو هم گیر می کرد و زود می نشست. دیشب با کمک خاله ها صندلای خوشکلشو که بابایی براش سوغات آورده بود پاش کردیم و تصمیم گرفتیم ببریمش تو حیاط. الهی فدات مادر. خیلی قشنگ راه می رفتی. حسابی کیف ک...

از وقتی تونستی اشیا رو به دست بگیری با مفهوم چرخیدن به خوبی آشنا شدی. توپی که توی دستت بودو من می چرخوندم و می گفتم ببین توپ می چرخه. این چرخیدن برای تمام اشیا و میوه هایی که گرد بود توسط من برات نشون داده میشد عسلی. بعد از مدتی با مفهوم چرخیدن توی سی دی baby bright آشنا شدی. وقتی اشیا رنگی می چرخیدن. اولین باری که رفتی شهربازی را هرگز فراموش نمی کنم دخترکم. همه چی می چرخید. چرخ و فلک، اسب، تاب، ماشین و این برای تو جالب بود. به همشون با دقت نگاه می کردی مخصوصا که چراغای رنگی روی اونا روشن خاموش هم می شد. فکر می کنم از همه جالب تر برات تاب بود آخه تا حالا تاب بازی برای تو یه مفهوم دیگه داشت تابی که تو سوار می شدی نمی چرخید. عزیزکم خیلی چیزای...

دیشب اولین تجربه شن بازی رو داشتی نازنینم. اونم با دوست عزیزت نیروانا. بابای مهربون نیروانا براش یه استخر شن درست کرده و از اونجایی که اخیرا دو تاییتون دارین بعدازظهرا را با هم می گذرونید، اولین تجربه شن بازی رو هم با نیروانا گلی گذروندی. اولش که گذاشتمت وسط شنها بیلچه و سطل و بقیه متعلقاتش جالب تر بود تا شن ها. ولی بعد از چند لحظه فهمیدی دلیل اصلی این استخر چیه و به وجود شن ها پی بردی. دستای کوچولوتو پر شن می کردی و می پاشیدی هوا. لباس و صورت و مو واسه خودت نذاشتی که. نیروانا هم کارات براش جالب بود و فقط تو رو با لبخندای شیرینش نگاه می کرد. تو هم ذوق کرده بودی. چهار دست و پا می رفتی و سطل رو پر و خالی می کردی. بالاخره واسه خودت حسابی حظ ک...